Το βασικό θέμα, είτε πρόκειται για εμφιαλωμένο νερό είτε για το πόσιμο νερό της βρύσης, είναι το θέμα της ασφάλειας. Το φιλτράρισμα από το οποίο περνά το εμφιαλωμένο νερό εξαφανίζει πιθανά μολυσματικά στοιχεία αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι το εμφιαλωμένο νερό είναι καλύτερο για τον οργανισμό μας. Τι τελικά ισχύει με το θέμα της κατανάλωσης εμφιαλωμένου ή όχι νερού;
Θέματα δημόσιας υγείας σχετικά με το πόσιμο νερό, εμφιαλωμένο ή από τη βρύση, είναι σπάνια στην Ευρώπη και στη χώρα μας, μιας και οι προδιαγραφές της ποιότητας, της παραγωγής και της συσκευασίας νερού είναι υψηλές. Το νερό της βρύσης στις περισσότερες ελληνικές πόλεις (εξαιρούνται πόλεις και δίκτυα με παλαιά και φθαρμένα συστήματα υδροδότησης) είναι πολύ καλής ποιότητας, καθότι υπάρχουν συνεχείς και συστηματικοί έλεγχοι. Οι γευστικές προτιμήσεις των καταναλωτών φαίνεται να είναι ο κύριος παράγοντας για την τελική επιλογή, όταν η ποιότητα του νερού της βρύσης στην περιοχή που ζει κανείς είναι δεδομένη.
Σε παγκόσμια κλίμακα, τα τελευταία χρόνια, η αυξανόμενη ρύπανση των επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων είχε αποτέλεσμα την υποβάθμιση του νερού από τη βρύση και έδωσε αφορμή για τη δημιουργία μεγάλων εταιρειών παραγωγής εμφιαλωμένου νερού. Όμως, με την εξέλιξη της τεχνολογίας καθαρισμού νερού υπάρχουν περιπτώσεις που το νερό του δικτύου ύδρευσης είναι καλό ή και καλύτερο από το εμφιαλωμένο. Γενικά, το νερό της βρύσης περιέχει μια ποικιλία φυσικών και σχετικά αβλαβών επιμολυντών, όπως είναι τα μεταλλικά ιόντα του σιδήρου και του μαγνησίου και το ανθρακικό ασβέστιο. Εκτός αυτών, όμως, προστίθεται χλώριο για απολύμανση και προστασία από τα βακτήρια, γεγονός που κατά πολλούς ειδικούς καθιστά το νερό της βρύσης επικίνδυνο για την υγεία μας.
Καταρχήν, οφείλουμε να διαβάσουμε στην ετικέτα το είδος, τη φυσική χημική σύστασή του και τις υπόλοιπες πληροφορίες που αναγράφονται σχετικά με το εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε. Από τις σημαντικές πληροφορίες που σχετίζονται άμεσα με την υγεία μας είναι μεταξύ των άλλων το νάτριο, το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες εμφιαλωμένων, αναγνωρισμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση: το επιτραπέζιο, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής. Τα επιτραπέζια νερά είναι κοινά πόσιμα συσκευασμένα νερά που χρησιμοποιούνται για ανθρώπινη κατανάλωση και στις βιομηχανίες τροφίμων και ποτών είτε μετά από προηγούμενη κατεργασία, είτε χωρίς αυτή. Μπορεί να είναι επιφανειακής ή υπόγειας προέλευσης και επιτρέπεται να υποβληθούν σε κατεργασίες απολύμανσης. Τα φυσικά μεταλλικά νερά είναι υποχρεωτικά υπόγειας προέλευσης, περιέχουν περισσότερα, από το κοινό πόσιμο νερό, ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία ή άλλα συστατικά, και δεν επιτρέπεται καμία επεξεργασία απολύμανσής τους. Τα νερά πηγής είναι υπόγειας προέλευσης, η εκμετάλλευσή τους γίνεται στις φυσικές ή τεχνητές εξόδους μιας πηγής ή γεώτρησης, εμφιαλώνονται στον τόπο προέλευσή τους επιτόπου και δεν επιτρέπεται καμιά επεξεργασία απολύμανσης τους.